Een dag om te vieren dat wij ons niet neer hoeven leggen, nee, niet mógen neerleggen bij de harde werkelijkheid van de wereld waarin wij leven, vol onrechtvaardigheid en geweld. In de Bergrede klinkt goed nieuws – dat is evangelie – dat het Koninkrijk van God nabij is. Als wij ons daarvoor willen inzetten kan de heerschappij van God over heel zijn schepping doorbreken. Is dat een utopie? Is dat een veel te grote overschatting van onze eigen mogelijkheden? Nee, het is een andere manier van kijken naar en denken over de wereld om ons heen, zoals ons in de Bergrede wordt voorgehouden.
Vanuit de Bergrede klinkt een praktische oproep tot naleving van de geboden en de richtingaanwijzers voor het leven, die ons via het Eerste Testament zijn overgeleverd. Jezus bouwt in zijn onderwijzingen voort op de Thora en de profeten. Dwars tegen alles in klinkt er hoop voor wie wanhopen, en troost en bemoediging voor allen die lijden onder de vergeefsheid van menselijke inspanningen en de schaduwkanten van het leven. Vanuit de Bergrede klinkt een oproep tot een dienende liefde voor onze naasten, als antwoord op Gods bevrijdende liefde voor de schepping en de mensen die daarin leven. Leven in navolging van Jezus betekent ook vieren dat ons, dwars tegen de harde werkelijkheid in, handvatten worden geboden om het verschil te maken in de wereld om ons heen, en zo het Koninkrijk van God voelbaar dichtbij te brengen. Dat is een geschenk om dankbaar voor te zijn. Laten we daarom samen de Vreugde van de Bergrede vieren. Midden in de Veertigdagentijd is de zondag met de naam ‘Verheugt u!’ daar bij uitstek een moment voor. U bent van harte uitgenodigd om mee te vieren!
Tekst: Louise Pondman-De Wilde
Beeld: Jan Luyken – Bergrede (1708, Rijksmuseum)
